Ona ľ kapryśna, skoncentrowana na skrupulatnym wypełnianiu codziennych obowiązków ľ skrywa jakąś tajemnicę. On ľ nieświadomy tego ľ usiłuje rzetelnie wypełniać rolę przywódcy stada, w bezsilnym zmaganiu z jej utrwalonym stanem niezadowolenia, które nazywa tęsknotami. Mimo wzajemnego emocjonalnego zaangażowania próby budowania bliskości kończą się fiaskiem. Dwie samotności, kobieca i męska, sycą się powszednimi mikrodramatami rozgrywanymi w ciszy czterech ścian, twarzą w twarz. Po latach dorosła córka tej pary, singielka z wyboru, sprowokowana szokującym listem nieznajomego, udaje się w podróż powrotną do źródeł ciszy, do krainy dzieciństwa i przypadkiem odkrywa nigdy nie ujawnioną przez matkę tajemnicę. W losy głównych bohaterów wplątują się damsko-męskie historie sąsiadów i znajomych lub gawędy od nich zasłyszane. Jest tu wytwórca parasoli dla swej umiłowanej wszetecznicy połykający żyletki, jest i rzeźnikowa, która czmycha w siną dal z trenerem piłki siatkowej, jest i profesorowa, która przyjmuje pod swój dach kochankę męża i wiele innych postaci, których miłosne przeżycia, wkomponowane w znój istnienia, składają się na tę przypowieść o relacjach kobiety i mężczyzny, estrogenu i testosteronu, samczości i samiczości, przypowieść, której zaskakujący finał otwiera rozdział nowej tajemnicy..

„W lodach Prowansji” to pierwsza w Polsce książka o życiu Iwana Bunina - pisarza, wokół którego narosło mnóstwo nieporozumień. Jego miłość do Galiny Kuzniecowej i późniejszy związek Kuzniecowej z Margaritą Stiepun; co się stało z pieniędzmi z Nagrody Nobla; prawdziwy stosunek Bunina do Rosji po drugiej wojnie światowej; nagonka na niego prowadzona przez agenturę sowiecką we Francji i Stanach Zjednoczonych - to tylko niektóre z wielu tematów poruszonych w tej fascynującej książce. Nie jest ona biografią w klasycznym sensie, to raczej pełna przygód i odkryć podróż przez życie Bunina, którą autorka - wyposażona, oprócz wiedzy literaturoznawczej, także w pamięć historyczną - odbyła w roku 2013 i 2014, w czasie wojny rosyjsko-ukraińskiej. Jest początek lat 40., Niemcy zajmują Francję, a Bunin obserwuje to z Grasse na Riwierze. Za sobą ma wszystko, co kiedyś dawało mu siłę: starą Rosję; miłość; sukces literacki. Odkrywamy jego dawne i obecne tajemnice: autorka sugestywnie przedstawia rozwijany wewnątrz małżeństwa z Wierą Muromcewą romans Bunina z poetką Galiną Kuzniecową, która w końcu opuściła go dla kobiety; towarzyszy mu w podróży do Szwecji po Nagrodę Nobla; pokazuje go, jak rozebrany do naga i głodny pracuje nad prozą miłosną z tomu Ciemne aleje, klnie jak matros i rzuca się z nożem rzeźnickim na André Gide'a. W tej wielowarstwowej opowieści często słychać głos samych bohaterów - przede wszystkim za sprawą dzienników Kuzniecowej, Muromcewej i Bunina, których obszerne fragmenty można tu przeczytać po raz pierwszy.

Podręcznik ten proponuje czytelnikom zbadanie własnego stanowiska w kwestii toczących się na świecie dyskusji o znaczeniu demokracji. Dostarcza narzędzi do samodzielnych przemyśleń o demokracji jako praktyce, ideale i terenie spornym. Wolna od uprzedzeń i napisana nadzwyczaj klarownie, książka Sawarda unika łatwych odpowiedzi. Zamiast tego przedstawia różnorodne podejścia do demokracji i jej problemów, pokazując, jak powstały i jakim przekształceniom podlegały podstawy współczesnego życia politycznego. Czytelnik znajdzie w niej zarówno szereg przykuwających uwagę, prawdziwych i hipotetycznych przypadków, jak też reprezentatywny zbiór dwudziestowiecznych narracji o demokracji i jej korzeniach oraz nowych wyzwaniach, takich jak globalizacja czy ruch na rzecz ochrony środowiska. Książkę zamyka fascynujący przegląd i ocena najnowszych, często kontrowersyjnych teorii demokracji i zachęta do spekulacji na temat kształtu demokracji w bliższej i dalszej przyszłości. Demokracja zawiera także obszerny słownik typów demokracji oraz przewodnik po dalszej lekturze.